Moim zdaniem zarówno czytanie i pisanie jest lekarstwem, które chociaż na krótką chwilę uśmierza ból i przenosi do innego, lepszego świata. Kiedy Kazimierza Nowaka męczyła bezsenność brał do ręki pióro i kartkę. W takich chwilach właśnie papier był łącznikiem z rzeczywistością i bliskimi. Nieopisana tęsknota w końcu mogła znaleźć ujście. Może właśnie dzięki temu ta książka jest taka niezwykła – bo przede wszystkim jest prawdziwa, prywatna i niezwykle emocjonalna – czytamy w recenzji na blogu annatoannatamto.pl. A potem następuje przepis na egipski ful, taki sam, jaki spożywał Kazimierz Nowak podczas podróży przez Afrykę.
