„Decyzja o rozpoczęciu pracy nad książką to był ułamek sekundy, to był ten moment, w którym ujrzałem zdjęcie małego niedźwiadka Wojtka. Oczka ma czarne jak koraliki, nosek, pazurki, spogląda wprost w obiektyw. Zobaczyłem tę kosmatą mordkę i zakochałem się w niej. Natychmiast zacząłem zastanawiać się, czy i jak można tę historię opowiedzieć dzieciom. Początkowo miałem z tym olbrzymi problem…” – opowiadałem dziś w radiowej Jedynce w audycji prowadzonej przez Karolinę Rożej (do posłuchania TUTAJ).
Napisał
Łukasz Wierzbicki
Zobacz także
„Kazika życie po życiu”
4 listopada 2008Praca może być pasją
19 kwietnia 2010Recenzja Keiko Matsui w IK
1 października 2001
Subscribe
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
Poprzedni post
"Zamieszanie jest tylko pozorne"
Następny post